Δημοτικό Πάρκο Σαλίνα στο Δήμο Λάρνακας

ΘΕΣΗ ΕΡΓΟΥ
Το Δημοτικό Πάρκο  Σαλίνα χωροθετείται  στο αστικό κέντρο της  Λάρνακας σε μια θέση που λειτουργεί ως σημείο αναφοράς στη σύγχρονη πόλη.  Ο χώρος έχει ιστορική σημασία καθώς συνορεύει με την περιοχή  του  Αρχαίου Κιτίου. Το ανατολικό όριο του χώρου πιστεύεται ότι συμπίπτει με τη θέση του μυκηναϊκού τείχους του Αρχαίου Κιτίου. Σήμερα η πολεοδομική οργάνωση του αστικού ιστού παρουσιάζει ένα όριο προς ανατολάς. Επί Αγγλοκρατίας ο χώρος αποτελούσε κυβερνητικό φυτώριο και λειτουργούσε ενιαία με τις δύο διατηρητέες οικοδομές προς δυσμάς, σήμερα εκμισθωμένες στο Δήμο Λάρνακας (αλλά όχι μέρος του έργου).                                                                                    
Παρόλο που η κεντρική θέση του χώρου και η ιστορικότητα της περιοχής, του αποδίδουν ιδιαίτερο ρόλο εντός του  αστικού κέντρου, οι περιοχές κατοικίας που βρίσκονται στις τρείς πλευρές του, καθιστούν τη σχέση με τη «γειτονιά» εξίσου σημαντική.
ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΡΙΝ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΕΡΓΟΥ
Ο χώρος προς διαμόρφωση ήταν υποβαθμισμένη κρατική γη, σχεδόν περίκλειστη,  με πολλά δίκτυα, δεσμεύσεις και επεμβάσεις. Στην πρόσοψη βρισκόταν  το Αντλιοστάσιο του Συμβουλίου Αποχετεύσεων Λάρνακας και χρειαζόταν επιπλέον η  διέλευση  βυτιοφόρου οχήματος. Στο χώρο υπήρχε επίσης ο Κεντρικός   Αγωγός Νερού, για την ακριβή θέση του οποίου απαιτήθηκαν δοκιμαστικές εκσκαφές από τον Εργολάβο καθώς και η προστασία του. 
Το υψόμετρο του χώρου ήταν χαμηλότερο από τις γειτονικές ιδιοκτησίες .Προέκυπτε, μεταξύ άλλων, ζήτημα διαχείρισης των ομβρίων υδάτων. Η σύνδεση με το δημόσιο αγωγό δεν ήταν εφικτή,  ενώ στο παρελθόν  μέρος των ομβρίων  της πόλης και γειτονικών ιδιοκτησιών διοχετεύονταν προς το χώρο του έργου.
ΠΡΟΤΑΣΗ 
Όρια, προσβάσεις και υψόμετρα
Προτάθηκε ενιαία περίφραξη των τριών τεμαχίων που έχουν  δημόσια χρήση, με πολλαπλές εισόδους πεζών. Τα υψόμετρα αναδιαμορφώθηκαν με εκτεταμένες επιχωματώσεις που απαίτησαν προσαρμογές φρεατίων , κά. Για τη διοχέτευση των ομβρίων κατασκευάστηκαν  οριζόντιες Τάφροι με κροκάλες κατανεμημένες  σε όλη την έκταση του πάρκου.
Φυσικότητα χώρου και Πράσινο  
Οι πορείες, εκτός της Αλέας είναι χωμάτινες ( πουρί, σταθεροποιημένο κεραμικό δάπεδο) και οι επιφάνειες υδατοπερατές ( μελισσόχορτο, φυτόχωμα). Αποφεύχθηκαν τα πλακόστρωτα, εκτενή τοιχαράκια μπετόν, κλπ. 
Δεδομένων των υφιστάμενων και νέων  δικτύων, επιχωματώσεων, Τάφρων κτλ., απαιτήθηκε ιδιαίτερη προσπάθεια ώστε τα υφιστάμενα δέντρα να διατηρηθούν. Για να προστατευθεί ο χώρος ως πνεύμονας πρασίνου, προτάθηκαν επιλεγμένες μόνο κατασκευές, χωρίς πέργολες, σκίαστρα κοκ.Οι ανοικτοί χώροι διαφυλάχθηκαν ώστε να φυτευτούν όσο το δυνατόν περισσότερα νέα δέντρα. Η σκίαση παρέχεται από τα δέντρα. Φυτεύτηκαν 230 νέα  ενδημικά και ιθαγενή δέντρα, με στόχο ένα βιώσιμο περιβάλλον. 
Χωρική πλοκή
Η χωρική πλοκή  του πάρκου προκύπτει από τη μνήμη του τόπου, την τοπογραφία και τη σχέση με τον αστικό  ιστό. Παραμένουν  στοιχεία  που υπήρχαν από παλιά, όπως το ανατολικό όριο, η σχέση με τις δύο οικοδομές, το στοιχείο του νερού. Οι χώροι διατάσσονται ακολουθώντας την τοπογραφία και συνδέονται με την πόλη. 
Το αρχιτεκτονικό έργο επιδιώκει να συμπεριλάβει τη μνήμη του τόπου στο σχεδιασμό, να  προστατεύσει την οντότητα του χώρου ως πνεύμονα πρασίνου, και να αναδείξει το Δημοτικό Πάρκο Σαλίνα ως μέρος της ταυτότητας  της πόλης της Λάρνακας."